Las chaglias cun coclas aschas creschan dapertut nua ch’igl è chaud e sitg: sin terratsch magher, en guauds, en saivs vivas e sin pastgiras nuncultivadas. La vinatscha è talmain derasada ch’ins na fa betg propi persenn dad ella – l’etichetta da raritad la manca. Ma i vala la paina da gustar l’atun las coclinas lungas bain madiras (ordinadas en paniclas sco las uzuas). Ellas èn d’in aroma fitg recent e la meglra medischina encunter la said, cur ch’ins è viandà lunsch. Il suc pressà è in pau asper, el cuntegna la madirezza spessa dal sulegl. E lura il cotschen che glischa, co ch’el gutta sur la detta cun pressar… sang frestg n’è nagut dasperas.

(Foto: PD via Wikimedia Commons)