«Sin la plazza fermavan ils mattets ils pli giagliards lur scarsolas vi da las schlieusas da la glieud che gieva sperasvi e sa laschavan trair suenter in toc. Quai gieva grondius. Cur ch’els eran entamez il gieu, è tuttenina vegnida sperasvi ina gronda schlieusa tut alva. En quella seseva insatgi cun en in mantè da pail alv e cun si ina chapitscha alva. La schlieusa è ida duas giadas enturn la plazza; Carli ha fermà vidlonder sia pitschna scarsola ed ussa laschava el trair suenter.» L'enconuschenta paraula dad Andersen è adattada per uffants pli gronds e fascinescha er lecturas e lecturs creschids. |